ALGEMENE INFO

'MONSTEROMNIBUS' verschijnt juli 2009 bij Abimo Uitgeverij. De Monsteromnibus bevat 3 griezelige monsterboeken met als hoofdpersonage Toby Flemming, junior monsterjager. De drie verhalen zijn 'SKELETTENDANS', 'BLOEDMAAN' en 'INSECTOPIA'. 'INSECTOPIA' is een gloednieuw griezelboek dat nog nooit eerder werd uitgegeven. Marjolein Hund ontwierp de cover.

(terug naar 'menu MONSTEROMNIBUS')

KORTE INHOUD

Deze monsteromnibus bevat 3 bloedstollende Bibberboeken met junior monsterjager Toby Flemming in de hoofdrol. Samen met zijn vriendin Ilke en zijn vriend Hans neemt de dertienjarige Toby het in elk avontuur op tegen de duistere machten van het kwaad. De magische wapens van zijn opa zijn onmisbaar in deze duivelse strijd.

Insectopia
Kilian is enorm bang voor insecten. Zijn angst wordt met de dag groter, omdat er alsmaar meer van die kleine, vieze, wriemelende beestjes in zijn buurt opduiken. Kilian vermoedt dat de insecten het op zijn leven gemunt hebben. Maar waarom? Ten einde raad roept hij de hulp in van monsterjager Toby. Maar dan breekt er een reusachtige insectenplaag los. Is dit het einde van de wereld en het begin van Insectopia?

Bloedmaan
November. Volle maan. Bloedmaan. De maan van het bloed van de dieren die hun leven hebben gegeven voor de jacht. Een tijd voor magie, en het eren van alles wat gestorven is.
Maar sommige duistere figuren die 's nachts op aarde rondsluipen zijn onsterfelijk. Ze volgen de lokroep van de maan en vallen mensen aan.
Toby en zijn vrienden staan voor de onmogelijke opdracht om deze bloeddorstige weerwolven te vernietigen.

Skelettendans
Na de dood van zijn opa raakt Toby verzeild in een ijzingwekkend avontuur. Skeletten verlaten hun graf om een dans uit te voeren die ene Marshal meester van aarde, hemel en hel moet maken. Toby en zijn vrienden zetten hun leven op het spel om te verhinderen dat de skelettendans wordt uitgevoerd. Maar wie is Marshal, en is hij wel te stoppen?

(terug naar 'menu MONSTEROMNIBUS')

FRAGMENT

Dit fragment komt uit hoofdstuk 1 van 'INSECTOPIA'.

Toen Kilian enkele minuten later het water van zijn gezicht wiste en zijn ogen opende, werd zijn adem afgesneden. Een intense kou nam bezit van hem, alsof hij van de ene op de andere seconde veranderde in een ijsstandbeeld. De kou was niet het gevolg van het water, maar van wat hij zag: twee dikke, zwarte huisspinnen. Recht voor hem. Op de muur. Kilian wilde het uitschreeuwen, maar het enige wat hij kon doen was zijn mond openen en moeizaam naar lucht happen.
De twee harige exemplaren bleven zitten, elk precies in het midden van een witte tegel. De spinnen zogen alle aandacht naar zich toe. Kilian wilde zijn ogen van hen afwenden, maar slaagde er niet in. Het beeld van het dikke, zwarte lijf en de acht forse, lange poten werd in zijn netvlies gegrift. Hij meende zelfs twee van de acht ogen te kunnen zien, klein als speldenknoppen.
Er kriebelde iets aan zijn tenen! Kilian slaagde er nu wel in zijn ogen af te wenden van de wanstaltige beesten en keek naar beneden.
Over zijn blote voet kroop een vette, zwarte spin. Ze voelde steenkoud aan. Een ijzige tinteling klom via zijn enkel langs zijn been omhoog, over zijn rug, tot in zijn nek. Kilian schreeuwde het uit en schopte als een gek om het vieze beest af te schudden.
De spin kon zich even vastklampen, maar keilde vervolgens tegen de muur en tuimelde in de spoelbak.
Uit volle kracht duwde Kilian de glazen douchedeur open. Die zwiepte tegen de muur en het glas ging aan diggelen. De jongen liep naakt de badkamer uit en sprintte de trap af. Zijn natte voetzolen vonden op de vierde trede echter geen houvast meer. Hij schoof onderuit, zijn armen molenwiekend en zijn handen tevergeefs tastend naar de trapleuning. Zijn achterhoofd bonkte met een misselijkmakende klap tegen de bovenste trede en hij tuimelde de trap af. De treden haalden zijn benen, rug en armen open.

(terug naar 'menu MONSTEROMNIBUS')

(terug naar 'menu BOEKEN')