|
![]() |
3 Griezelboeken met junior monsterjager Toby Flemming
in 1 dikke MONSTEROMNIBUS
'Skelettendans' - 'Bloedmaan' - 'INSECTOPIA'
Gesigneerd exemplaar ""MONSTEROMNIBUS" HIER bestellen !
|
'MONSTEROMNIBUS' verschijnt juli 2009 bij Abimo
Uitgeverij. De Monsteromnibus bevat 3 griezelige monsterboeken met als
hoofdpersonage Toby Flemming, junior monsterjager. De drie verhalen zijn 'SKELETTENDANS',
'BLOEDMAAN' en 'INSECTOPIA'. 'INSECTOPIA'
is een gloednieuw griezelboek dat nog nooit eerder werd uitgegeven.
Marjolein Hund ontwierp de cover.
STEEKKAART |
|
Auteur: |
Nico De Braeckeleer |
Uitgeverij: |
Abimo Uitgeverij |
Cover & illustraties: |
Marjolein Hund |
Vormgeving: | Klaas Demeulemeester |
Genre: |
Griezel |
Datum verschijning: | juli 2009 |
Uitvoering: |
paperback |
Formaat: |
22,2x14,5 cm |
Omvang: |
464 blzn. |
Prijs: |
€ 13,95 |
Leeftijd: |
10+ (8-13 jaar) |
ISBN: |
9789059325425 |
(terug naar
'menu MONSTEROMNIBUS')
Deze monsteromnibus bevat 3 bloedstollende Bibberboeken met junior monsterjager Toby Flemming in de hoofdrol. Samen met zijn vriendin Ilke en zijn vriend Hans neemt de dertienjarige Toby het in elk avontuur op tegen de duistere machten van het kwaad. De magische wapens van zijn opa zijn onmisbaar in deze duivelse strijd.
Insectopia
Kilian is enorm bang voor insecten. Zijn angst wordt met de dag groter, omdat
er alsmaar meer van die kleine, vieze, wriemelende beestjes in zijn buurt
opduiken. Kilian vermoedt dat de insecten het op zijn leven gemunt hebben.
Maar waarom? Ten einde raad roept hij de hulp in van monsterjager Toby. Maar
dan breekt er een reusachtige insectenplaag los. Is dit het einde van de wereld
en het begin van Insectopia?
Bloedmaan
November. Volle maan. Bloedmaan. De maan van het bloed van de dieren die hun
leven hebben gegeven voor de jacht. Een tijd voor magie, en het eren van alles
wat gestorven is.
Maar sommige duistere figuren die 's nachts op aarde rondsluipen zijn onsterfelijk.
Ze volgen de lokroep van de maan en vallen mensen aan.
Toby en zijn vrienden staan voor de onmogelijke opdracht om deze bloeddorstige
weerwolven te vernietigen.
Skelettendans
Na de dood van zijn opa raakt Toby verzeild in een ijzingwekkend avontuur.
Skeletten verlaten hun graf om een dans uit te voeren die ene Marshal meester
van aarde, hemel en hel moet maken. Toby en zijn vrienden zetten hun leven
op het spel om te verhinderen dat de skelettendans wordt uitgevoerd. Maar
wie is Marshal, en is hij wel te stoppen?
(terug
naar 'menu MONSTEROMNIBUS')
Dit fragment komt uit hoofdstuk 1 van 'INSECTOPIA'.
Toen Kilian enkele minuten later het water van
zijn gezicht wiste en zijn ogen opende, werd zijn adem afgesneden. Een intense
kou nam bezit van hem, alsof hij van de ene op de andere seconde veranderde
in een ijsstandbeeld. De kou was niet het gevolg van het water, maar van wat
hij zag: twee dikke, zwarte huisspinnen. Recht voor hem. Op de muur. Kilian
wilde het uitschreeuwen, maar het enige wat hij kon doen was zijn mond openen
en moeizaam naar lucht happen.
De twee harige exemplaren bleven zitten, elk precies in het midden van een
witte tegel. De spinnen zogen alle aandacht naar zich toe. Kilian wilde zijn
ogen van hen afwenden, maar slaagde er niet in. Het beeld van het dikke, zwarte
lijf en de acht forse, lange poten werd in zijn netvlies gegrift. Hij meende
zelfs twee van de acht ogen te kunnen zien, klein als speldenknoppen.
Er kriebelde iets aan zijn tenen! Kilian slaagde er nu wel in zijn ogen af
te wenden van de wanstaltige beesten en keek naar beneden.
Over zijn blote voet kroop een vette, zwarte spin. Ze voelde steenkoud aan.
Een ijzige tinteling klom via zijn enkel langs zijn been omhoog, over zijn
rug, tot in zijn nek. Kilian schreeuwde het uit en schopte als een gek om
het vieze beest af te schudden.
De spin kon zich even vastklampen, maar keilde vervolgens tegen de muur en
tuimelde in de spoelbak.
Uit volle kracht duwde Kilian de glazen douchedeur open. Die zwiepte tegen
de muur en het glas ging aan diggelen. De jongen liep naakt de badkamer uit
en sprintte de trap af. Zijn natte voetzolen vonden op de vierde trede echter
geen houvast meer. Hij schoof onderuit, zijn armen molenwiekend en zijn handen
tevergeefs tastend naar de trapleuning. Zijn achterhoofd bonkte met een misselijkmakende
klap tegen de bovenste trede en hij tuimelde de trap af. De treden haalden
zijn benen, rug en armen open.
(terug
naar 'menu MONSTEROMNIBUS')
(terug naar 'menu BOEKEN')